در ادامه تحولات بخش سختافزاری نیروی زمینی ارتش، تعدادی از سلاحهای تک تیرانداز جدید به رزمندگان ارتش تحویل شده است که نسبت به مدل اولیه این سلاحها که در دوران جنگ تحمیلی به دست نیروهای ایرانی افتاد، تفاوتهای قابل توجهی دارد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، دیدن دشمن به معنای مختلف آن، یکی از گامهای اولیه در مباحث و تحلیلهای نظامی محسوب میشود و در هر بخشی از نیروهای نظامی، چه در آسمان و چه در زمین و چه در دریا و به شکلهای مختلف ابتدا بایستی دشمن را کشف و رصد و سپس با آن درگیر شد. درگیری با دشمن در هر حالتی که دید مناسب وجود نداشته باشد و مصداق آنرا شب یا شرایط بد جوی یا هر چی دیگری که تصور کنیم، یکی از چالشهای سازندگان سلاح و طراحان استراتژیهای نظامی بوده است.
در جریان جنگ دوم جهانی، برای اولین بار دوربینهای دید در شب توسط آلمانیها برای نصب بر روی سلاحهای انفرادی توسعه پیدا کردند. اولین استفاده جدی و گسترده از این فناوری در هر حال در جنگ ویتنام رخ داد. در طول این جنگ طولانی نیروهای آمریکایی از دوربینهای دید در شب اولیه مثل سری "Starlight" استفاده میکردند.
اما دید در شب تنها چالش موجود در این بخش نبود. در بسیاری از موارد نیروهای درگیر در طول روز نیز به دلایل مختلف توان تشخیص دادن دشمن را نداشتند. شرایطی مثل پوشیده شدن منطقه نبرد با دود، استتار دشمن، شرایط بد جوی و یا بسیاری دیگر از علل باعث می شود که چه در روز و چه در شب حتی با داشتن دوربینهای دید در شب هم نتوان دشمن را شناسایی کرد.
دوربینهای حرارتی؛ چارهای برای مشکل کشف دشمن
با افزایش سطح تکنولوژیها و معرفی شدن فناوری دوربینهای حرارتی، بخش زیادی از مشکلات نیروهای پیاده در میدان نبرد حل شد. زمانی که از یک دوربین حرارتی استفاده میشود، این مسئله مهم نیست که شما در طول روز یا شب درگیر هستید، در این شرایط کاربر میتواند هر هدفی را شناسایی کنید.
در دوربینهای حرارتی، همانگونه که از اسم آنها مشخص است، آنچه که در دوربین به آن حساسیت وجود دارد بحث حرارت اجسام است. برای مثال سرباز دشمن که در زیر یک پوشش گیاهی خود را استتار کرده و به هیچ عنوان توسط چشم غیرمسلح یا دوربینهای عادی قابل رویت نیست، اما به دلیل تفاوت دمای بدنش و دمای محیط در این دوربینها مشخص میشود.
نیروهای گارد ملی آمریکا در حال تیراندازی با تیربار سنگین M2 مجهز به دوربین حرارتی PAS-13
با استفاده از این دوربینها نه تنها انسانها، بلکه بسیاری از وسایل نقلیه و یا بسیاری دیگر از وسایلی که حرارت تولید میکنند را میتوان تشخیص داد. این فناوری در حال حاضر در بسیاری دیگر از وسایل رزمی مثل هواپیماها، بالگردها، کشتیهای جنگی و پهپادها نیز استفاده میشود. در بحث سلاحهای انفرادی امروزه اکثر ارتشهای جهان سلاحهای هجومی، تک تیرانداز و حتی تیربارهای خود را به دوربینهای حرارتی مجهز کردهاند.
دوربینهای حرارتی؛ از سپاه تا ارتش
پیش از رونمایی از دوربینهای نصب شده بر روی سلاحهای نزاجا، نمونهای مدرن از دوربینهای حرارتی بر روی تفنگ تک تیرانداز کالیبر 12.7 میلی متری صیاد نیز نصب و به سپاه تحویل داده شده بود.
دوربین RU60 G بر روی سلاح صیاد
مدل " RU60G " یک دوربین حرارتی یا در اصطلاح "Thermal" است که به راحتی بر روی انواع سلاحها نصب میشود. این دوربین توان بزرگنمایی دو برابری را داشته و تصاویر را به صورت سیاه و سفید به نمایش در میآورد. موجودات زنده با رنگ سفید در این دوربین به نمایش در میآید.
این دوربین تنها 700 گرم وزن داشته و میتواند تصاویر با فرمت " PAL " را برای کاربر خود عرضه کند. همچنین دوربین مذکور به 4 وات توان الکترونیکی برای عملیات احتیاج داشته و از باطریهای 3.6 ولت برای تامین نیرو بهره میبرد. اگرچه دوربینهای نصبشده بر روی دراگانوفهای نزاجا از اندازه کوچکتری برخوردار هستند اما به نظر میرسد نوع و توان عملیاتی آنها به دوربینهای فوق نزدیک باشد.
در جریان رونمایی از دستاوردهای نیروی زمینی ارتش، تعدادی از سلاحهای تک تیرانداز جدید نیز به رزمندگان ارتش تحویل شد که دارای تفاوتهای مهمی به نسب مدل اولیه سلاح که در دوران جنگ تحمیلی به دست نیروهای ایرانی افتاد، بود. سلاح تک تیرانداز مورد نظر اسلحه دراگانوف ساخت شوروی سابق با کایبر 7.62 میلی است.
نصب دوربین حرارتی بخش اول ارتقاء به حساب میآید و کمک میکند تا نیروهای نزاجا در تمامی شرایط آب هوایی و هم در شب و روز بتوانند با اهداف مختلف درگیر شوند؛ موضوع مهمی که تا پیش از این نمونه از این دوربین بر روی دراگانوفهای نزاجا، رسما دیده نشده بود.
دراگانوف با دوربین استاندارد
نکته بعدی نصب ریل بر روی دراگانوفهای نزاجاست. این ریلها که امروزه به نوعی روی اکثر سلاحهای انفرادی در دنیا نصب میشود این قابلیت را به کاربر سلاح میدهد که به سرعت اقدام به نصب سیستمهای اپتیکی مختلف بر روی سلاح کند. تا پیش از این نصب دوربین بر روی سلاحی مثل دراگانوف (یا همان سیمینوف) امری بسیار زمان بر بود که این اتلاف وقت در میدان نبرد میتواند مرگبار باشد یا حداقل کارآیی و سرعت عمل نیروها را در مقابله با دشمن چابک، بسیار کاهش میدهد.
دراگانوف نزاجا مجهز به دوربین حرارتی
دراگانوفهای ایرانی مجهز به ریل نصب سامانههای اپتیک
یکی از نکات مهم دیگر در این خصوص این موضوع است که سلاحهای تکتیرانداز ارتقاء یافته در جریان رونمایی از این دستاوردهای نزاجا، به نیروهای تیپ 65 نوهد تحویل شد؛ نیروهایی که در حال حاضر مشغول اعزام به ماموریت داوطلبانه مستشاری در سوریه هستند و با استفاده از این سلاحهای ارتقاء یافته، بسیار بهتر میتوانند با هجوم تروریستها مقابله کنند.
بایستی به این نکته نیز توجه کرد که در شرایط فعلی سوریه بحث جنگهای نامنظم و استفاده از تکتیراندازها در اولویت قرار داشته و تک تیراندازی که از سلاحهای بهتر استفاده کند دست برتر را در نبرد خواهد داشت.
اگرچه نیروهای مسلح کشورمان در خلال دفاع مقدس و نبرد 8 ساله با ارتشی که از شرق و غرب حمایت می شد، تجربیات و دانش فراوانی کسب کردند اما ارائه مشاوره به یگانهای ارتش سوریه و حضور در مناطقی که دشمن تکفیری - صهیونیستی با جدیدترین سلاحهای ساخت کمپانیهای غربی درصدد تجاوز به مناطق مختلف سوریه و عراق است، توانسته است کولهبار تجربه و تخصص کارشناسان دفاعی کشورمان را سنگینتر از گذشته کند که بخشی از آن را میتوان در بهینهسازی و ارتقاء سلاحهای سبک یگانهای تکاوری سپاه و ارتش مشاهده کرد.
سلام دوستان وسروران عزیز
به وبلاگ خودتان خوش آمدید امیدوارم لحظات شادی داشته باشید لطفا پس از خواندن و مشاهده هر مطلب نظرات خود را مرقوم فرمایید. متشکرم